لکنت دوران کودکی پدیده ی پیچیده ای است که از دیدگاه های مختلفی آن را مورد بررسی قرار می دهند.
طبقه بندی لکنت دوران کودکی از دیدگاه علامت شناختی
در این دیدگاه بنا به تظاهرات و ویژگی های لکنت در کودکان ، سه طبقه زیر را می توان قائل شد:
۱ – لکنت اولیه (آغازین) :
این نوع لکنت به حالتی نسبت داده می شود که در آن کودک :
- تنش و اضطراب ندارد
- نسبت به مشکل خود آگاهی ندارد
- میزان فراوانی و شدت لکنت بسیار کم است
- رفتارهای وابسته بسیار کم است
۲ – لکنت ثانویه (پیشرفته ) :
به حالتی اطلاق می شود که کودک :
- از مشکل خود آگاهی دارد
- دارای تنش و اضطراب است
- رفتارهای وابسته در کودک زیاد دیده می شود
- میزان فراوانی و شدت لکنت در سطح بالاست
۳ – لکنت گذرا :
این مرحله بین لکنت اولیه و ثانویه اتفاق می افتد که شامل علائم زیر می باشد :
- هیجان و اجتناب از شروع گفتار دارد
- تکرار و کشیده گویی در سطح هجا و کلمه ،بدون تلاش و تقلا دارد
- آگاهی از مشکل شروع به شکل گیری می کند
- هنوز تجربه منفی و ناخوشایند پیرامون لکنت را تجربه نکرده است
- به خاطر موارد فوق تلاش زیادی برای غلبه بر مشکلش انجام نمی دهد